Rozdział III.

Nutka przy której pisałam - Statues ( oczywiście z soundtracka z Hp <3)

[Wspomnienia Rona Weasleya dzień wcześniej]

Hermiona wreszcie przyjechała . Tak bardzo za nią tęskniłem . Myślałem o niej prawie cały czas . Kochałem ją . Kochałem aż to szaleństwa . Ale ona musiała zakochać się w moim starszym bracie Fredzie ... Nienawidziłem go .. Miałem ochotę rozszarpać go na kawałki . Czemu to ten głupek musiał po nią jechać ? Czemu nie ja ? Ta dziewczyna jest niesamowita , długie brązowe włosy i piękne oczy . Na dodatek jest sprytna , mądra i twarda . Jestem jej ideałem ! Wiem to ! Po co komu taki idiota ? Może mieć mnie ! Mam dość . Pora to zakończyć . Raz na zawsze .
Ron podkradł się do pokoju bliźniaków . Tak jak myślał zastał tam Freda wpatrującego się w polane . Podszedł bliżej wyciągając różdżke .
- Imperio ! - krzyknął Ron . Rozbłysło niebieskie światło . Fred lekko się wzdrygnął i westchnął .
- A więc teraz zrobisz tak ...

[ Hermiona Granger]


Poczuła czyjąś ręke na swoim ramieniu . To był Ron .
- Czego chcesz ? - powiedziała dziewczyna troche groźniej niż chciała . - Przepraszam , no więc ?
- No widziałem , że jesteś roztrzęsiona , więc pomyślałem , że przyjdę Cię pocieszyć  - przyznał chłopak i ukląkł przy niej .
- Nie trzeba , poradzę sobie .
Odsunęła się od niego kawałek . Czuła jego spojrzenie na sobie .
- Odejdź .
- Nie chcę . Hermiono ja Cię kocham - wyszeptał rudowłosy , i pocałował ja w usta . Były takie ciepłe ale zarazem czuć było chłód . Odepchnęła go od siebie .
- Przestań ! Ja tego nie chcę ! - krzyknęła dziewczyna wstając szybko . Ron przez chwile próbował przytrzymać dziewczynę za rękaw , ale efekt był taki , że oderwał jej kawałek materiału . Dziewczyna z wrzaskiem pobiegła w stronę Nory . Przelazła niezdarnie przez płot rozrywając sobie do reszty sweter , którym była otulona . Przebiegła przez ogródek , oglądając się za siebie . Nie widziała go . Już otwierała drzwi domu gdy nagle wpadła na ... Freda .
- Hermiono ja ... - powiedział chłopak ale reszty już nie usłyszała . Pognała do pokoju , który dzieliła razem z Ginny i padła na łóżko . Wtuliła głowę w poduszkę i zaczęła szlochać . Parę pierwszych łez spadło na materiał . Czemu oni mi to robili ? Obydwoje ? Co z nimi się stało ?! I co Fred chciał mi powiedzieć ? Chwile potem usłyszała , że ktoś siada na skraju jej łóżka i obejmuje ją mocno . Po zapachu róż wywnioskowała , że to jej przyjaciółka .
- Co się stało Hermiono ? - zapytała , wpatrując się intensywnie we mnie . - Opowiedz mi wszystko .
Przytuliła się do niej i zaczęła opowiadać jak rano Fred zaczął się dziwnie zachowywać , o tym jak Ron jej wyznał miłość i o pocałunku . Ulżyło jej . Gdy skończyła Ginny zdawała się zamyślona .
- Nad czym tak myślisz ? - zapytałam zaciekawiona .
- No wiesz .. bo wczoraj Fred się dziwnie zachowywał . Był jakiś nieprzytomny . Jakby był pod .. kontrolą , a Ron cały czas na niego patrzył . - wyznała dziewczyna .
- Pod kontrolą ?! - zerwała się z łóżka i pobiegła do swojego kufra i wyciągnęła z niego kartkę pergaminu na którym widniały słowa :
IMPERIUS - zaklęcie niewybaczalne , powoduje całkowitą kontrole nad istotą . Zwykle niebieskie lub białe światło . Karane dożywociem w Azkabanie .
I nagle ją oświeciło ...



Akurat z tego rozdziału jestem dość zadowolona . Nadal rozdział jest krótki ale staram się jak najbardziej rozwinąć wątek . Czekam na wasze komentarze jak i krytyke :) Nawet nie wiecie jak mnie to motywuje .. :D Dedykuje ten rozdział oczywiście Martynie i Borysowi :D Dziękuje wam :D